Een nieuwe methode van energiewinning,
die de (r)evolutie van de 21e eeuw belooft te worden,
is in 1984 ontwikkeld door ir. J.A.L. Diemel [*1954],
free-lance genie op willekeurig welk wetenschappelijk terrein,
waarbij een onbezonnen aanpak van als onbegonnen gequalificeerd werk
karakteristiek lijkt voor zijn werkwijze.
Zelf noemt hij het bij voorkeur: eigenzinnig&onwijs & vice versa
[onzinnig&eigenwijs].
Genoeg over de man, men spele de bal, in casu: de lichtpercolator.
Op de foto's is duidelijk te zien hoe een bijzonder licht dit vernuftig
apparaat genereert [1], dat zelfs in een glazen kolf gevangen kan worden [2,3].
Maar ... niet voor lang..!
Op foto 3 is duidelijk te zien met welk een kracht het licht zich een weg baant
door de nauwe opening van de Erlenmeyer kolf (links). Een buitengewoon felle
reflectie in de ruit waar het apparaat voor staat, is een bijkomend verschijnsel.
Foto's 4 en 5 tonen hoe het licht voortspoedt en vervolgens uit de rondbodem kolf
ontsnapt.De uitdaging voor de 21e eeuw is, dit te voorkomen, opdat de op deze wijze
gegenereerde energie de mens ten nutte gemaakt kan worden.
1.
2.
3.
4.
5.
Verklaring onbekend ...
Een mogelijke verklaring voor dit verschijnsel is nog niet gevonden.
Het apparaat bestaat slechts uit een -bij controle doorgebrand bevonden-
gloeilamp en een Erlenmeyer kolf [foto 1].
Volgens de uitvinder zelf zijn dit echter slechts middelen om zijn uitvinding
zichtbaar te maken.
De uitvinding zelf zou van metafysieke aard zijn en niet te vatten
in enig stoffelijk omhulsel, noch verklaarbaar binnen gangbare denkramen.
Is het de energetische uitstraling van de uitvinder zelf die zich op nog onverklaarbare
wijze manifesteert?
De afwezigheid van enige bron van elektrische energie is in elk geval
zonneklaar.
Grote geleerden hebben zich al op de questie geworpen, doch nog geen afdoende verklaring gevonden:
de een tast in het duister [6].een ander tracht het hoofd te breken [7].
Indien zich nieuwe ontwikkelingen voordoen, houden wij U op de hoogte...!
6.
7.